“Ga ontspannen zitten en adem een paar keer wat dieper door. Word je meer en meer bewust van je lichaam. Eén grote massa. Of toch niet? Focus je op je voeten. Dan op je benen, je billen. Je buik, je borstgebied. Je armen en handen. Je nek en je hoofd. Je lichaam bestaat uit allerlei delen. Maar als we verder inzoomen, zien we nog meer. Ga met je aandacht naar binnen. Zie hoe je van binnen bestaat uit spieren, botten, organen en bloedvaten. En hoe ook die weer bestaan uit kleinere delen: je cellen. Zoom verder in op één zo’n cel. Ga er met je aandacht helemaal naartoe. Hoe voelen de randen aan, hard of zacht? Heeft de cel een kleur of is deze doorzichtig? Je plaatst je handen op deze cel en voelt dat je plotseling naar binnen wordt gezogen, de cel in. In het midden zie je twee spiralen, die rondom elkaar cirkelen. Als man en vrouw, als god en godin. Samen vormen zij jouw DNA, de dubbele helix. Samen vormen zij leven. Je loopt naar de twee spiralen toe en wordt er dan middenin gezogen. Je bevindt je nu tussen de wervelende spiralen. Voel de immense kracht die zich tussen deze spiralen bevindt. In deze spiralen ligt alles opgeslagen over wie jij bent, maar ook over waar je vandaan komt. Jouw DNA is letterlijk je verbinding met de voorouderlijn.
De spiralen beginnen steeds meer rond elkaar te wervelen. Je laat je meevoeren en voelt hoe je door tijd en ruimte vliegt. Alsof je door een ruimteportaal wordt gezogen, naar een ander moment in een andere tijd. Je sluit je ogen. Zodra je ze weer opent, besef je je dat je ergens anders bent. Je staat op een open plek in een bos middenin een cirkel van vrouwen. Je kijkt de cirkel rond en herkent als eerst je moeder. Naast haar staat je oma, haar moeder. Je kijkt verder de cirkel rond. Hoeveel vrouwen staan er in jouw voormoedercirkel? Hoeveel herken je er? Misschien omdat je hen hebt gekend, of van foto’s of uit verhalen. Stralen ze dezelfde energie uit? Zie je overeenkomsten tussen deze vrouwen? Of zijn ze juist heel verschillend?
Je moeder stapt uit de cirkel en loopt naar je toe, naar het midden. Ze pakt je handen vast en kijkt je aan in je ogen. Wat zie je, als je in haar ogen kijkt? Na een tijdje verbreekt ze het oogcontact en drukt een kus op je voorhoofd. Ze loopt weer terug naar de rand van de cirkel. Je oma komt nu naar je toe en kijkt je in je ogen. Wat voel je? Ook zij drukt een kus op je voorhoofd en gaat weer op haar plaats in de cirkel staan. Neem even de tijd om andere vrouwen de kans te geven ook naar je toe te komen. Misschien is er nu niet genoeg tijd voor iedereen of is het niet het moment om iedereen te leren kennen, maar maak even echt contact met de vrouwen die wel naar je toe komen in het midden van de cirkel.
Als alle vrouwen weer in de cirkel staan, gebaren ze je uit het midden te komen en onderdeel te worden van de cirkel. Je loopt naar een plek die voor jou goed voelt. Iedereen pakt elkaars handen vast. Er klinkt muziek en jullie beginnen te dansen. De cirkel draait rond en rond en gaat steeds gaat sneller en sneller, tot de vrouwen veranderen in de wervelende spiralen van je DNA. Je wordt meegevoerd in hun energie, door tijd en ruimte, tot je weer terug bent op de plek waar je begon. Je bent weer in het hier en het nu. Laat het draaien minder worden en adem een paar keer goed door. Open, wanneer je daaraan toe bent, je ogen en schrijf je ervaringen eventueel op.”