Afgelopen maand volgde ik een training Attitudinal Healing (AH): het helen van je innerlijke denkbeelden en oordelen. Een van de principes van AH is ‘Geven en ontvangen zijn in wezen één.’ Hoewel dat in eerste instantie misschien een gekke uitspraak lijkt, zit er zeker wel wat in. Geven en ontvangen zijn als twee zijden van dezelfde munt, net als zomer en winter, donker en licht en de god en godin. Het lijken misschien uitersten, maar ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. December is met Sinterklaas en de kerstdagen een echte geefmaand. Winkels zijn overvol en PostNL draait overuren om alle online geshopte cadeautjes op tijd te kunnen bezorgen. Het lijkt soms wel alsof we onszelf elk jaar weer moeten overtreffen met meer, grotere en duurdere cadeaus. Maar kunnen we eigenlijk wel echt geven en echt ontvangen?
Van echt geven en echt ontvangen is eigenlijk pas sprake wanneer je het vanuit je hart doet. Het thema geven en ontvangen hoort niet voor niks bij het vierde chakra: het hartchakra. Als je iets geeft aan een ander, zonder er iets voor terug te verwachten creëer je een heel andere ervaring dan wanneer je (onbewust) hoopt dat de ander je iets terugschenkt. Dat kan een even leuk of even duur cadeau zijn, maar je kunt ook hopen op dankbaarheid of dat de ander je extra leuk gaat vinden omdat jij het perfecte cadeau had gevonden. Wanneer je het gevoel hebt dat de ander iets terugverwacht, is het lastig om echt te ontvangen. Ontvangen is een passieve beweging: het is nodig om je ervoor open te stellen. Als je in gedachten al bezig bent met wat je terug gaat geven of hoe je kunt laten zien dat je echt dankbaar bent, ga je voorbij aan het echt ontvangen.
Voor veel mensen is geven makkelijker dan ontvangen. Dat is niet alleen bij cadeaus zo, maar ook bij liefde en complimenten. Ga bij jezelf maar eens na. Wat ervaar je als iemand je een compliment geeft of zegt dat je iets heel goed hebt gedaan? Kun je dat met een open hart ontvangen, of voel je je bezwaard of ongemakkelijk? En als je een cadeau krijgt, voel je dan de behoefte om je dankbaarheid uitgebreid te tonen of zit je al te bedenken wat je terug zou moeten geven?
De Yuletijd is een mooi moment om te oefenen met echt ontvangen. De eerste stap daarbij is om je open te durven stellen. Verleg je aandacht van je hoofd (en alle gedachten over wat je zou moeten doen of juist niet zou moeten doen) eens naar je hart. Kijk degene aan die je een cadeau geeft en ontvang. Je hoeft verder niks te doen. Als je echt oprecht ontvangt, gaat de uitwisseling vanzelf.
Wanneer je oefent met echt ontvangen, kun je ook oefenen met echt geven. Geven zonder bijbedoelingen, zonder dat je ook maar iets van de ander terugverwacht. Vaak denken we dat we al op die manier geven. Dat we geven omdat we graag iets voor de ander doen. Maar hoe zou het zijn wanneer je met veel moeite een geweldig cadeau hebt gescoord en de ontvanger niet 3x bedankt zegt? Of als diegene een welgemeend dankjewel zegt, maar er nooit meer op terugkomt? Verwacht je dat iemand je de dag erna nogmaals een appje stuurt om je te bedanken? Of dat zij je uitbundig prijst elke keer wanneer hij het cadeau draagt of gebruikt? Hoop je stiekem dat diegene zegt dat dit het beste cadeau is dat hij ooit heeft gekregen en dat hij het aan al jullie vrienden laat zien?
Focus je de eerstvolgende keer dat je iets geeft eens op jezelf. Hoe sta je of wat zeg je? Welke verwachtingen leven er in jezelf? Ben je daar meer mee bezig dan met het geven zelf? Als je merkt dat dat zo is, verleg je aandacht dan eens van je hoofd naar je hartgebied, het gebied van het vierde chakra. Hoe is het om te geven zonder gedachten, maar vanuit je hart?
Wanneer iemand echt geeft en de ander echt ontvangt, ontstaat er een stroom van uitwisseling zonder verwachtingen en verplichtingen. Het wordt makkelijker om te voelen en niet te denken aan wat je terug zou moeten doen. Zowel geven als ontvangen geeft je de kans om je hart te openen voor de ander en echt verbinding te maken. En dat is waar december naar mijn mening echt om draait: verbinding maken met elkaar.