Nanaya

Niet voor niks staat de zon in Het boek der Symbolen vrijwel voorin (na het (scheppings)ei en de adem). De zon heeft ons mensen al vanaf ons ontstaan gefascineerd. Niet voor niks is onze hele kalender erop gebaseerd. De zon zorgt voor de seizoenen, voor licht en warmte. Het zorgt ervoor dat de natuur op aarde kan leven, groeien en bloeien.

Het ei
Het ei is een universeel symbool voor de schepping en de oorsprong. In veel van de oude scheppingsverhalen is het een vogel of vogelgod die het kosmische ei uitbroedt.

Heilige plekken
In de kerstvakantie waren we een weekje op Sardinië. Ik werd verrast door het prachtige eiland en de vele archeologische sites. We bezochten 3000-5000 jaar oude resten van tempels, steencirkels en graven. Nog los van het feit dat ik interessant vind om over oude culturen te lezen, hebben dergelijke plekken een extra aantrekkingskracht op me. Als je ervoor openstaat voel je de energie van die plek, van de talloze mensen die daar ooit offers hebben gebracht, hebben gebeden of rituelen hebben uitgevoerd.

Het zijn heilige krachtplekken geworden. Of misschien waren het dat al wel en zijn ze daarom uitgekozen. De indrukwekkendste plek die ik in mijn leven heb bezocht is stonehenge, maar tot mijn verbazing bestaan dergelijke stenen en steencirkels ook op Sardinië. En waar je bij stonehenge met massa’s toeristen van achter een hek mag kijken (wat alsnog erg bijzonder was), waren we hier helemaal alleen en mocht je overal tussendoor lopen en 'aanzitten’. Dat was heel gaaf, maar ook een beetje gek. Zo lazen we in de gids dat het binnenste heiligdom van een watertempel vroeger alleen door de religieuze leiders bezocht mochten worden. En nu kon je er zo plompverloren naar beneden lopen.

Krachtplaatsen bezoeken
Je bent vast wel eens in een kerk of tempel geweest, waar je het gevoel kreeg dat er iets bijzonders gebeurde. Er hangt een bijzondere sfeer, een bepaalde energie die je door simpelweg daar te staan kunt ervaren. Het kan voelen als een koude rilling, je nekhaartjes die overeind gaan staan of juist als een warme golf die door je lichaam gaat. De aarde zelf zit vol energie en door op de aarde te lopen kunnen we daarmee in contact komen. Maar sommige plekken lijken net wat meer energie te bevatten dan andere. Mensen gaan al eeuwenlang op bedevaart naar heilige plekken als Jeruzalem, Mekka of Lourdes, om te bidden of om kracht en genezing te vragen. Maar er zijn veel meer plekken op aarde die je als krachtplaats zou kunnen bestempelen. De meeste kerken zijn op plekken gebouwd waar daarvoor al ‘heidense’ rituelen werden uitgevoerd.

Wanneer je een krachtplaats gaat bezoeken, kun je vooraf bedenken met welke intentie je dat wil gaan doen. Wil je meer leren over de oude culturen die er leefden? Wil je jezelf opladen met energie? Wil je om genezing vragen? Het is goed om je te beseffen dat op zo’n plek al duizenden jaren rituelen werden gedaan of dat er talloze mensen begraven liggen. Gewoon even onderdeel mogen zijn van zo’n plek is al erg bijzonder. Neem de tijd om contact te maken met die plek. Dwaal een beetje rond en volg je intuïtie tijdens het rondlopen. Wie weet stuit je op een plek die je anders niet gezien zou hebben. Zoek een plek uit die prettig voelt en ga zitten om even te mediteren, een moment voor je uit te staren of een kleine spreuk uit te spreken. Wil je een gevonden steen, veer of takje meenemen, vraag dan in gedachten of dat oké is. Bedank daarna de energie van die plek door een klein offer achter te laten. Dat kunnen wat kruiden zijn, wat zaadjes voor de vogels of een eigen haar. Het is belangrijk dat het de plek niet schaadt of vervuilt. Als je een steentje, veer of tak hebt meegenomen kun je die thuis een plekje op je altaar geven, om zo de energie van die krachtplaats langer bij je te houden. Ook kun je het voorwerp gebruiken om er een krachtstok of een buideltje van te maken.

De regenboog heeft iets magisch. Een regenboog ontstaat doordat in druppels water (regen) het zonlicht op verschillende manieren wordt weerkaatst. Daardoor is het logisch dat in het oosten de regenboog in verband wordt gebracht met yin en yang. De regenboog verenigt als het ware water (regen) en vuur (zon).

Het jaarwiel draait verder en voor je het weet staat het nieuwe (heksen)jaar voor de deur. De dagen worden korter en het weer guurder. Het is de tijd van Samhain, waarbij we het oude kunnen omzetten in het nieuwe. Voor mij zelf speelt de transformatie van een twintiger naar een dertiger: deze week worden zowel mijn man als ik 30. Aan de ene kant zegt zo’n cijfer me niet zoveel, maar aan de andere kant is het een mooi moment om stil te staan bij wat ik in deze dertig jaar heb bereikt en hoe ik de komende tien zou willen invullen. Ronde getallen spreken toch meer tot de verbeelding dan van 28 naar 29. Een mooi moment voor een transformatieritueel, dat we komende zondag tijdens de jaarfeestviering Samhain zullen gaan doen.

Zoals ik in een eerdere heksenkrant al schreef, is handvasten van oorsprong een Keltische traditie. Hier kennen we de term 'tying the knot' van. Tijdens het handvasten worden de handen van het stel met linten of touwen aan elkaar gebonden, wat staat voor de verbinding die ze aangaan. Dat kan voor een jaar of levenslang zijn, of zolang de liefde duurt. De touwen worden niet strak getrokken, omdat het een verbintenis uit vrije wil symboliseert.

Een bruiloft zit vol symboliek en tradities, die per cultuur en geloof kunnen verschillen. Het bekendste symbool is wel het uitwisselen van ringen, maar ook samen een kaars aansteken, elkaar een stukje taart voeren of uit dezelfde kelk drinken zijn symbolische handelingen. Met handvasten wordt een stel letterlijk met de handen aan elkaar gebonden.

Voor mijn verjaardag kreeg ik vorig jaar het boek Symboliek en de betekenis van getallen van Hajo Banzhaf. Hij heeft verschillende boeken geschreven over tarotkaarten en ik was benieuwd naar zijn inzichten over getallensymboliek. In het boek vertelt hij uitgebreid over de achtergronden van de getallen en verwijst naar kunst, cultuur en wetenschap om de betekenis toe te lichten. In onze westerse cultuur zien we getallen vooral als middel om te rekenen, maar ze zijn veel meer dan dat alleen.

De spiraal is een uniek symbool dat ons zowel naar binnen als naar buiten laat kijken. Wanneer we de spiraal volgen, keren we als eerste naar binnen. We komen dichter bij de kern en komen uiteindelijk bij het middelpunt uit. Door een spiraal te tekenen of te lopen, kun je die reis naar binnen volgen. Wanneer je vanuit het middelpunt de spiraal tekent, wordt deze steeds groter en volg je de reis naar buiten. Anders dan de cirkel, die voor eenheid staat, is bij de spiraal geen punt hetzelfde. Je bent altijd bezig naar binnen of naar buiten te gaan, afhankelijk van het punt waar je je op bevindt.