Door Florieke Koers
Ik ben een beetje zenuwachtig. Noem het gezonde spanning. Komende donderdag ga ik namelijk optreden.
Eigenlijk sta ik niet zo graag voor een groep. Als ik op mijn werk een presentatie moet houden, maak ik me een week van tevoren al zorgen over dat ik niet uit mijn woorden zal komen en dat de mensen aan wie ik de presentatie geef me zullen uitlachen. In het echt gebeurt dit niet natuurlijk niet. Dat weet ik ook wel. Maar toch.
Gelukkig hoef ik tijdens mijn optreden volgende week niet te praten. Het is namelijk een muziekoptreden. Op mijn werk hebben we elk jaar met alle collega’s samen een kerstontbijt en deze keer willen we de boel opluisteren door met een gelegenheidskoor en -band kerstliedjes ten gehore te brengen. Na de zomer deden we een oproep en verrassend veel collega’s meldden zich aan. De belangrijkste reden om mee te doen, bleek de mogelijkheid op een andere manier dan het gewone werk met elkaar iets te doen.
Samen muziek maken creëert namelijk een bepaalde groepsenergie. Ik merk dat ook altijd in de cirkel: de krachtigste energie ontstaat als we als groep zingen of instrumenten bespelen. Muziek zorgt voor verbondenheid met elkaar. Tijdens de yuletijd wordt dit nog versterkt, omdat het een periode is dat we naar binnen keren en elkaar opzoeken in onze mooi versierde huizen om de terugkeer van het licht te vieren. Het is de stille tijd van het jaar, maar over het algemeen wel met veel muziek.
Mijn collega’s en ik zijn inmiddels al enkele weken aan het repeteren en langzaam krijgt het optreden vorm. Ik zing in het koor begeleid door een band en daarnaast ga ik één van die liedjes begeleiden met mijn dwarsfluit. Dit instrument bespeel ik al sinds mijn kindertijd. Mijn moeder speelde ook dwarsfluit en mijn zusje viool. En ik kan me herinneren dat we vroeger met kerst ook altijd samen kerstliedjes speelden. De enige toehoorder was mijn vader, maar dat gaf niks. Het ging om het plezier, om het samen muzikaal bezig zijn. Om het kerstgevoel dat door de muziek bovenkwam.
Mijn vader droeg tijdens kerst ook zijn muzikale steentje bij trouwens, maar dan in de vorm van het draaien van kerstcd’s. En al hebben wij al jaren geen muziek meer gemaakt met kerst, kerstliedjes draaien doet hij nog steeds. Ik ben vooral fan van het kerstalbum van Herman van Veen. Dat is een oude plaat, uit 1989 geloof ik. Pure nostalgie. Mijn favoriet? Een lied over de drie koningen: ‘A la Berline Postiljon'. Ik vroeg aan mijn zus welk liedje uit mijn vaders verzameling zij het mooiste vindt en gek genoeg kwam zij met hetzelfde liedje aanzetten.
Ik geloof dat ik mijn dwarsfluit al een jaar of 5 niet meer had gebruikt toen we startten met repeteren. Ik heb sinds ik als achtjarige begon met muziek maken al in verschillende muziekgroepen gespeeld, maar steeds met tussenpozen. En elke keer als ik mijn dwarsfluit tevoorschijn haal na een tijdje niet gespeeld te hebben, merk ik weer hoe leuk ik het nog steeds vind. En dat ik het niet verleer.
Door muziek te maken verbind ik me niet alleen met anderen, maar ook met mezelf. Ik las eens dat muziek het rationele en emotionele deel van je hersenen met elkaar verbindt en dat geloof ik meteen. Muziek helpt je bij je gevoel te komen, bij je hart. Dat doet me denken aan de Zweedse film ‘As it is in heaven’. Het gaat over een dirigent die muziek wil maken ‘waar de harten van mensen van opengaan’. Hij dirigeert toporkesten en is wereldberoemd, maar het lukt hem maar niet zijn doel te bereiken. Het lukt hem pas als hij na een hartaanval te hebben gekregen, terugkeert naar zijn geboortedorp en het lokale kerkkoor gaat begeleiden. Het is een chaos in het koord, maar de dirigent weet de leden met elkaar te verbinden en hun muziek gaat met sprongen vooruit. En dan gebeurt het onverwachte: de muziek laat niet alleen hun harten, maar ook zijn eigen hart opengaan.
Dat is wat muziek kan doen. En ook al ben ik een beetje zenuwachtig voor het optreden, ik heb er ook heel veel zin in. Ik denk dat we veel collega’s met onze liedjes in de kerstsfeer kunnen brengen. We zijn allemaal altijd zo druk met ons werk, het is mooi om met behulp van muziek even stil te staan en te bedenken waar het ook weer om gaat in het leven. Verbondenheid te voelen. Misschien laat ik mijn dwarsfluit dit jaar wel uit tot kerstmis uit zijn koffer. En ga ik met kerst met mijn familie ook weer eens een deuntje spelen.