Tijdens het onderzoeken van de jaarfeesten voor m’n nieuwe boek kwam ik regelmatig tegen dat men vroeger rond een bepaalde viering meer stilstond bij voorgevoelens en voortekenen. Tegenwoordig wordt dat vaak bagatelliserend ‘bijgeloof’ genoemd, maar het hebben van voorgevoelens of een andere vorm van innerlijk weten is wel verbonden met hekserij.

Ik heb in m’n leven regelmatig momenten van innerlijk weten ervaren en een heel sterke speelde rondom het krijgen van kinderen. Al heel lang heb ik een bepaald moment als een soort foto in m’n hoofd. Het is een zonnige dag en voor mij uit rennen twee kinderen in een veld. Een meisje van een jaar of drie/vier met lange blonde haren en daarachter de krullenbol van een kleiner jongetje. Ik zie hun gezichten niet, maar weet dat het mijn kinderen zijn.

Ik weet niet meer wanneer ik voor het eerst die foto op m’n innerlijke netvlies zag, maar die heeft me wel erg geholpen tijdens de jaren dat ik in m’n vorige relatie met ongewenste kinderloosheid te maken had. Hoe vervelend en moeilijk dat soms was; ik had dat beeld zo sterk dat ik wist dat ik ooit moeder zou worden. En nu ik een meisje en een jongen heb gekregen ben ik enorm benieuwd of ik binnen een paar jaar dat exacte moment ga meemaken, als een soort ultieme déjà vu.

Naast die foto had ik bij beide kinderen net voor ik een zwangerschapstest deed een naam die naar boven kwam. Bij Emily weet ik nog precies hoe ik ’s avonds in de blauwe fauteuil bij het raam zat toen ik opeens heel sterk aan die naam dacht. Ik vroeg aan Jurre wat hij daarvan zou vinden en hij vond het meteen een mooie naam. De ochtend erna deed ik de zwangerschapstest en dat bleek een aantal weken later een meisje te zijn. Bij Mark exact hetzelfde. Op maandag tijdens het wandelen kreeg ik z’n naam heel duidelijk door en hoewel ik de dagen erna wat bloedverlies had, bleek ik vrijdag toch echt zwanger te zijn. Van een jongetje, zo bleek later. Twee namen die ik nooit zou hebben uitgekozen (ik zou eerder voor namen als Linde, Flore of Fynn zijn gegaan), maar die in beide gevallen gewoon zo klopten. Zo heet dit kind, dat voelde ik heel sterk. En gelukkig was Jurre het er in beide gevallen mee eens, anders had ik dat wel erg moeilijk gevonden. 

Hoewel ik achteraf kan zeggen dat dit innerlijk weten klopte, moet ik eerlijk bekennen dat ik vooraf steeds een slag om de arm hield. Bij Emily durfde ik al helemaal niet te zeggen dat ik dacht dat ik een meisje zou krijgen. En bij Mark had ik zelfs al allerlei meisjesnamen bedacht die dan met Mar zouden beginnen, zoals Marlynn of Marjolein. Ergens zit toch de twijfel of ik het wel écht innerlijk weet. Een stukje dat zegt dat ik dat toch niet zeker kan weten?

Dat houd ik mezelf ook nu weleens voor. Hoewel ik weet dat we twee kinderen zullen krijgen en geen drie, zou ik toch ook best met een zwangere buik achter het meisje en de jongen aan kunnen lopen op die foto? Dat stukje van de foto zie ik toch niet? Voorgevoelens hebben is daarmee eigenlijk ook een lesje in loslaten en vertrouwen. Het innerlijke weten is niet uit te leggen, maar er valt ook niet mee te onderhandelen. Als je eenmaal iets innerlijk weet, dan is het zo of je dat nou wil of niet. Dat is tegelijk de reden dat ik mezelf heel veel dingen niet afvraag, simpelweg omdat ik het antwoord niet wil weten. Ik had niet willen weten dat m’n vorige relatie niet standhield of in welk huis ik uiteindelijk beland. Be careful what you wish for geldt met spreuken, maar net zo goed met je innerlijk weten inzetten. Wil je het echt weten? Ik weet niet precies waarom die foto en namen van de kinderen zo als vanzelf naar boven zijn gekomen. Wellicht dat daar toch andere energieën meespeelden. Maar op veel andere momenten zou ik m’n innerlijk weten niet zomaar willen inzetten.

Toch kan het je wel veel brengen en het trainen ervan zorgt dat je bewuster en opmerkzamer leeft. Als je met je innerlijk weten (of voelen, horen, zien) aan de slag wil gaan, is het leegmaken van je geest de eerste stap. Net als bij allerlei andere vormen van divinatie is het nodig dat je ‘openstaat’. Dan komen antwoorden eerder echt vanbinnen in plaats van dat je geest antwoorden gaat bedenken. Hier vind je een oefening om je daarbij te helpen.